Βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού σε απόσταση 55 χλμ. από την πόλη της Μυτιλήνης. Είναι το τρίτο χωριό μετά την Καλλονή, στην διαδρομή προς Ερεσό και Σίγρι. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 360 μ. περίπου, στην ανατολική πλευρά του όρους Κουρατσώνα (υψόμετρο 790 μ.). Η ονομασία «Ανεμώτια», κατά μια εκδοχή, προέρχεται από τον προσδιορισμό της τοποθεσίας «στου ανέμου τα ώτα», λόγω των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή. Το χωριό όπως και πολλά άλλα χωριά της Λέσβου, είναι δημιούργημα συνοικισμών, που συνενώθηκαν σε ένα μέρος για να προστατευθούν από τις επιδρομές των πειρατών. Οι συνοικισμοί ήταν οι εξής: «Φκόλια», «Ξενοτάφια», «Λοιμοχώρι», «Μητρόπολη Αγίου Γεωργίου». Σήμερα μπορεί κανείς να διακρίνει λείψανα αυτών των συνοικισμών. Ιδιαίτερα στον συνοικισμό «Φκόλια» υπάρχει τείχος Μεσαιωνικού κάστρου και μέσα σ’ αυτό θεμέλια μικρών σπιτιών, λείψανα κεραμιδιών, πέτρινα δρομάκια, τάφοι και μυλόπετρες. Επίσης διακρίνεται η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.
Η Ανεμώτια είναι ένα παραδοσιακό χωριό, όπου διατηρούνται παλιά ήθη και έθιμα. Παλαιότερα στο χωριό ζούσαν οι ξακουστοί λιθοξόοι και μάστορες. Το λαξεμένο μεράκι τους πάνω στην ντόπια πέτρα είναι ορατό ακόμα και σήμερα. Τα σπίτια είναι χτισμένα από πέτρα πελεκητή, στολισμένα με κιονόκρανα, αετώματα, σκεπασμένα με βυζαντινά κεραμίδια μέσα σε γεμάτες λουλούδια αυλές. Τα σοκάκια είναι στενά ανηφορικά και στρωμένα με πέτρες.
Αξιοθέατα του χωριού είναι το μουσείο όπου φυλάσσονται ιερά κειμήλια (δερμάτινα Ευαγγέλια, ιερατικές στολές, ιερές εικόνες, κ.λ.π.), το αρχοντικό σπίτι της Αιμιλίας, το παλιό δημοτικό σχολείο με τον πετρόχτιστο αυλόγυρο του (χτισμένο το 1898), η πέτρινη βρύση του «Καλοκώστα» από το 1729, το παλιό τούρκικο λουτρό και δίπλα ένα μικρό πέτρινο γεφυράκι. Επίσης στο χωριό υπάρχουν πολλοί ναοί, όπως ο καθεδρικός ναός της «Μεταμόρφωσης του Σωτήρος» (επιβλητικός τρίκλιτος βασιλικού ρυθμού, φτιαγμένος εξ’ ολοκλήρου από γκρίζα και κοκκινωπή πέτρα, με όμορφο καμπαναριό), ο ναός της «Ζωοδόχου Πηγής» (σταυροειδής βυζαντινός ναός), ο ναός του «Αγίου Γεωργίου» (μονόκλιτος ναός βασιλικού ρυθμού) και πολλά εξωκλήσια
Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με το μάζεμα της ελιάς και την κτηνοτροφία. Υπάρχουν δύο ελαιοτριβεία και ένα τυροκομείο με σύγχρονα μηχανήματα. Επίσης ορισμένοι κάτοικοι ασχολούνται με την καλλιέργεια των αμπελιών και την υφαντουργία.
Η Ανεμώτια είναι ένα παραδοσιακό χωριό, όπου διατηρούνται παλιά ήθη και έθιμα. Παλαιότερα στο χωριό ζούσαν οι ξακουστοί λιθοξόοι και μάστορες. Το λαξεμένο μεράκι τους πάνω στην ντόπια πέτρα είναι ορατό ακόμα και σήμερα. Τα σπίτια είναι χτισμένα από πέτρα πελεκητή, στολισμένα με κιονόκρανα, αετώματα, σκεπασμένα με βυζαντινά κεραμίδια μέσα σε γεμάτες λουλούδια αυλές. Τα σοκάκια είναι στενά ανηφορικά και στρωμένα με πέτρες.
Αξιοθέατα του χωριού είναι το μουσείο όπου φυλάσσονται ιερά κειμήλια (δερμάτινα Ευαγγέλια, ιερατικές στολές, ιερές εικόνες, κ.λ.π.), το αρχοντικό σπίτι της Αιμιλίας, το παλιό δημοτικό σχολείο με τον πετρόχτιστο αυλόγυρο του (χτισμένο το 1898), η πέτρινη βρύση του «Καλοκώστα» από το 1729, το παλιό τούρκικο λουτρό και δίπλα ένα μικρό πέτρινο γεφυράκι. Επίσης στο χωριό υπάρχουν πολλοί ναοί, όπως ο καθεδρικός ναός της «Μεταμόρφωσης του Σωτήρος» (επιβλητικός τρίκλιτος βασιλικού ρυθμού, φτιαγμένος εξ’ ολοκλήρου από γκρίζα και κοκκινωπή πέτρα, με όμορφο καμπαναριό), ο ναός της «Ζωοδόχου Πηγής» (σταυροειδής βυζαντινός ναός), ο ναός του «Αγίου Γεωργίου» (μονόκλιτος ναός βασιλικού ρυθμού) και πολλά εξωκλήσια
Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με το μάζεμα της ελιάς και την κτηνοτροφία. Υπάρχουν δύο ελαιοτριβεία και ένα τυροκομείο με σύγχρονα μηχανήματα. Επίσης ορισμένοι κάτοικοι ασχολούνται με την καλλιέργεια των αμπελιών και την υφαντουργία.
